پس از پيروزي انقلاب اسلامي به تبع تحولات سياسي، اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي كشور، منطقه ي قزوين نيز وارد دوران تازه‌اي از حيات تاريخي خود گرديد. لزوم پرداختن به توسعه ي اقتصادي و تامين پيشنيازها و ضرورت هاي سخت افزاري و نرم افزاري آن، كه به طور مبرم در صنعتي شدن منطقه و ارتقا و تصحيح علمي چرخه ي توليد تعريف شده بود، در مدت كوتاهي چهره ي شهر را به طور كامل تغيير داد.

از سوي ديگر با توجه به مهاجرت گسترده ي نيروي انساني جوياي كار و عوارض ناترازمند اين فرآيند يعني افزايش جمعيت نيازهاي به شدت ملموس و تازه‌اي در منطقه به وجود آمد. فعاليت بيش از يك هزار واحد توليديِ صنعتي مهمترين ويژه گي اين دوره به شمار ميرود و در عين حال مولفه ي حساس و چالش برانگيز تامين نيروي انساني متخصص و كارآمد عمده ترين خلاء اين فراگرد به حساب مي آيد.

در سيزدهمين سال پيروزي انقلاب اسلامي، به سال 1370 فقدان نيروي انساني متخصص، به طور مشخص در ارتباط با صنعت و فن آوري هاي نوين علمي و عدم پاسخگويي مراكز محدود و معدود دانشگاهي شهر به اين نياز مبرم ضرورت حياتي تاسيس يك دانشگاه فني مهندسي مستقل را بيش از پيش مطرح ساخت. در چنين شرايطي كه نزديك به 9 سال از تاسيس و ايجاد هسته هاي اوليه ي دانشگاه آزاد اسلامي سپري شده بود، انديشه‌ي شكل گيري دانشگاه آزاد اسلامي در قزوين بر محور فعاليت و فعليت يافتن رشته هاي نوظهور از جمله كامپيوتر بيش از هر زمان ديگري به يك حقيقت اجتناب ناپذير و ضرورت علمي ناگزير نزديك گرديد.

سال 1371 دانشگاه آزاد اسلامی قزوین، ابتدا با 360 دانشجو آغاز به کار کرد، اما اکنون در این مجتمع عظیم آموزشی، دانشجویان در 206 رشته، 5 مقطع تحصیلی و 6 دانشکده سرگرم آموزش‌یابی نوین هستند و تاکنون این دانشگاه زمینه ادامه تحصیل بیش از 70 هزار نفر در رشته‌های مختلف از سراسر کشور را فراهم کرده است؛ به نحوی که 80 درصد از دانشجویان رشته‌های فنی و مهندسی استان، دانش آموخته‌ی این دانشگاه هستند.